Ο ανταγωνισμός μεγάλος, τα μοντέλα πολλά, οι κατηγορίες ανοίξανε παραπάνω και ο υποψήφιος αγοραστής προσπαθεί να βρει την άκρη. Ειδικά οι 40 και πάνω ηλικιακά, συνηθισμένοι σε πιο απλή λογική η επιλογή ενός νέου αυτοκινήτου τους προκαλεί πονοκέφαλο… Βλέπεις τις δεκαετίες 70 και 80 διάλεγαν ανάλογα την σχολή…. Είχαμε την Γαλλική με την υπέροχη φιλοσοφία ανάρτησης και άνεσης, ποιος δεν θυμάται μοντέλα της Citroen όπως το XM με την υδροπνευματική ανάρτηση .Στον αντίποδα όσοι της ταχύτητας και της σπορτίφ.. συμπεριφοράς έψαχναν την επιλογή τους ανάμεσα στους Ιταλούς με την Alfa Romeo, Lancia και Fiat να τους δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω οδηγικά που ζητούσαν. Μερικοί βέβαια της λογικής θέλω το αυτοκίνητο … δεν σπάει δεν χαλάει επέλεγαν τον Ιάπωνα ( με κυρίαρχες τις Toyota και Honda )που έδινε μαθήματα αξιοπιστίας και τεχνολογίας όσον αφορούσε τους κινητήρες. Και φυσικά υπήρχε και η γερμανική σχολή που προσέφερε ασφάλεια, δύναμη και αρχοντιά, με Mercedes, BMW ,AUDI ,αλλά και τα αυτοκίνητα του λαού… της VW . Την δεκαετία του 90 τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν ριζικά, με τις εταιρείες να βλέπουν τα μειονεκτήματα τους απέναντι στον ανταγωνισμό και να προσπαθούν να κρατήσουν τα θετικά αλλά και να αλλάξουν τα αρνητικά. Και έτσι από εκεί που είχαμε τις … σχολές πήγαμε στα …. αυστηρότερα κριτήρια επιλογής αυτοκινήτου. Κριτήρια που συνήθως είχαν αρκετές παραμέτρους για να καλύψουν και το παραμικρό στοιχείο ενός αυτοκινήτου.

Ποια ήταν όμως αυτά:
1 Οδική συμπεριφορά (ποιότητα κύλισης-φρένα)
2 Ασφάλεια (ενεργητική-παθητική)
3 επιδόσεις-οικονομία
4 χώροι (επιβατών- πορτ παγκαζ
5 αξιοπιστία
6 τιμή
7 μεταπωλητική αξία
8 εγγύηση

Άπειρες οι ώρες συζητήσεων ανάμεσα στο ανδρικό φύλλο και φυσικά οι διαμάχες για το που υπερτερούσαν τότε τα αυτοκίνητα που είχαν ή που θα αγόραζαν, με τα κριτήρια να δίνουν και να παίρνουν. Βέβαια τις συζητήσεις τις όριζε κατά πολύ και η τάση της εποχής η οποία με μαγικό τρόπο αλλάζει ανά 3 χρόνια το πολύ. Το 1992 όταν για παράδειγμα η Mercedes τοποθέτησε το ABS στο βασικό πακέτο είχε αρχίσει η χρονιά της ασφάλειας. Μετά αφού όλοι σχεδόν τοποθέτησαν το ABS αλλά και τους αερόσακους περάσαμε στις επιδόσεις… με τις εταιρείες να προσπαθούν να ανεβάζουν άλογα αλλά και ρυθμούς.

Φυσικά από το παιχνίδι δεν θα έμενε έξω η εγγύηση με τις αυτοκινητοβιομηχανίες να δίνουν μερικές φορές και περισσότερο από όσο ήταν δυνατό για να προσελκύσουν. Και όταν οι καιροί δυσκόλεψαν γυρίσαμε και στην οικονομία καυσίμου, κάτι που κάποτε το προσπερνούσαμε και τα 10 λίτρα στα 100 ήταν κάτι φυσιολογικό. Έτσι κάπως και γύρω από αυτές τις προϋποθέσεις οι υποψήφιοι αγοραστές έκαναν τις κινήσεις τους . Τα πράγματα άλλαξαν όμως προς όφελος τους, τα κριτήρια μέσα από την σκληρή δουλειά των εταιρειών άρχισαν να λιγοστεύουν και αν όχι όλα, έστω τα κυριότερα. Πρώτο και καλύτερο αυτό της ασφάλειας, ενώ υπήρχαν κάποτε αυτοκίνητα που δεν θα ήθελες να ζήσεις κάποια σύγκρουση μέσα σε αυτά, πλέον το 90% που κυκλοφορεί είναι 5αστερα και πληρούν τις προϋποθέσεις. Σίγουρα σε ένα αυτοκίνητο των 70.000 θα έχεις το κάτι παραπάνω από ένα των 15.000 αλλά σίγουρα δεν είναι χαοτική η διαφορά. Η οδική συμπεριφορά είναι πλέον σε υψηλά επίπεδα το ίδιο και η ποιότητα κύλισης. Ένα σύγχρονο αυτοκίνητο δεν θα προβληματίσει τον μέσο οδηγό, θα στρίψει και θα φρενάρει με απόλυτη ασφάλεια και με τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει θα του συγχωρέσει και τα οποία μικρά λάθη. Επιδόσεις και οικονομία είναι πλέον το φόρτε των εταιρειών με τις περισσότερες από αυτές να έχουν καταφύγει στο downsizing και να δίνουν λύσεις για όλα τα βαλάντια.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους χώρους, πολλές πλέον οι εργονομικές επιλογές ακόμα και σε μικρότερα μοντέλα διευκολύνουν όλες τις …οικογενειακές καταστάσεις. Όσον αφορά την μεταπωλητική αξία αυτή πλέον περνάει στα ψιλά γράμματα διότι όλες σχεδόν οι εταιρείες κατασκευάζουν αυτοκίνητα για 5 με 8 χρόνια ,άλλωστε η Ευρωπαϊκή και όχι μόνο λογική είναι να το αλλάζεις κάπου εκεί και να παίρνεις κάτι καλύτερο και ασφαλέστερο. Το όφελος των αγοραστών ήταν μέχρι τα παραπάνω γιατί τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και αυτά είναι η αξιοπιστία και η εγγύηση. Όλες οι νέες τεχνολογίες που καλώς φορτώθηκαν στα αυτοκίνητα στον βωμό της ασφάλειας της άνεσης και της επικοινωνίας μίκρυναν σημαντικά την αξιοπιστία. Φυσικό επακόλουθο να μικραίνουν και οι εγγυήσεις όσο και κόντρα στους καιρούς κάποιες εταιρείες επιμένουν να δίνουν 5 η και 7 χρόνια ο μέσος όρος έχει πέσει . Η τιμές των αυτοκινήτων όσο και να φαίνεται περίεργο έχουν παραμείνει ίδιες σχεδόν από την δεκαετία του 90 που είχαμε τις δραχμές έως και σήμερα με το ευρώ, οι φόροι απλά έχουν μεγαλώσει (Μέχρι εκεί που δεν πάει).Γιατί όμως ενώ έχουμε λιγότερα κριτήρια η επιλογή δυσκόλεψε? Πρώτα από όλα άνοιξαν οι κατηγορίες, πλέον έχουμε mini ,Super Mini , μικρά hatchback, sedan και το πάρτυ γίνετε στην πρωτοπόρα κατηγορία των SUV .Εκεί που κάποτε μας κάλυπτε η λέξη Jeep τώρα έχουμε μικρά,μεσαία,μεγάλα SUV αλλά δικήνητα αλλά τετρακίνητα .Και μέσα σε όλα υβριδικά μοντέλα και ηλεκτρικά…. Να έρχονται από το μέλλον.. Είμαστε πλέον στην εποχή που δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τις λεπτομέρειες , πρέπει πλέον να χαιρόμαστε που το 90% των αυτοκινήτων που είναι διαθέσιμα στην Ελληνική αγορά είναι αυτοκίνητα ασφαλή με πολύ καλή οδική συμπεριφορά , επιδοσεις, έξυπνα και όμορφα σχεδιαστικά . Όλα δουλεύουν προς όφελος του υποψήφιου αγοραστή και πρέπει να το εκμεταλλευτεί ,λιγότερα πλέον βασικά κριτήρια επιλογής και όσα από αυτά έμειναν μίκρυνε η ψαλίδα!