Το 1971 ήταν η χρονιά που οι αστροναύτες του Apollo 15 έγιναν οι πρώτοι που οδήγησαν ένα ηλεκτρικό όχημα μετά την προσσελήνωση. Εκείνη τη χρονιά, ένα μοναδικό Opel GT απέδειξε επίσης ότι οι ηλεκτροκινητήρες δεν ήταν μόνο για τα αμαξίδια του γκολφ. Γιατί στις 17-18 Μαΐου, 1971 στην πίστα του “Hockenheimring” στη Γερμανία, ο Georg von Opel πέτυχε νέα ρεκόρ ταχύτητας για ηλεκτρικά αυτοκίνητα με ένα ειδικά διαμορφωμένο και τροποποιημένο σπορ αυτοκίνητο – το Opel “Elektro GT”. Τελικά, το αυτοκίνητο σημείωσε έξι παγκόσμια ρεκόρ.

Στόχος του Georg von Opel, εγγονού του ιδρυτή της Opel, επιτυχημένου επιχειρηματία και παγκόσμιας κλάσης αθλητή, με το “Elektro GT” δεν ήταν απλώς η “επαλήθευση της ιδέας” για το μέλλον των πλήρως ηλεκτρικών οχημάτων (BEV), αλλά παράλληλα και η συνέχεια μιας οικογενειακής παράδοσης. Ο εξάδελφός του, γνωστός και ως “Raketen-Fritz” (“Rocket Fritz”) βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα από το 1927 μέχρι το 1929 κάνοντας επίδειξη των δυνατοτήτων της πυραυλοκίνησης, με αποκορύφωμα την πίστα του Avus όπου στις 23 Μαΐου, 1928 το RAK 2 ανέπτυξε τελική ταχύτητα 238 km/h.

Το “Elektro GT” ήταν εφοδιασμένο με δύο ηλεκτροκινητήρες Bosch DC που μαζί παρήγαγαν 88 kW (120 hp) συνεχούς ισχύος και μέγιστη ισχύ που έφτανε ακόμα και τα 118 kW (160 hp).

Η Varta ήταν ο προμηθευτής των τεσσάρων μπαταριών νικελίου καδμίου που ήταν εγκατεστημένες δίπλα και πίσω από τον οδηγό. Με 280 κυψέλες, οι μπαταρίες πρόσθεσαν 590 kg στα 960 kg του GT παραγωγής, ανεβάζοντας το συνολικό βάρος του στα 1.550 kg – περίπου όσο ενός Opel Diplomat B.

Το εγχείρημα κατάρριψης του ρεκόρ μεγάλων αποστάσεων απαιτούσε 360 κυψέλες, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το συνολικό βάρος στα 740 kg. Κάνοντας την πλάστιγγα να ισορροπήσει στα 1.700 kg - το βάρος του GT ήταν πλέον παρόμοιο με ενός Opel Blitz truck με κοντό μεταξόνιο. Το πρόσθετο βάρος απαιτούσε σκληρότερα ελατήρια και ειδικά ελαστικά υψηλής πίεσης της Continental που ελαχιστοποιούσαν την τριβή κύλισης.

Ανάμεσα στις τροποποιήσεις του αμαξώματος ήταν το κλείσιμο όλων των εισαγωγών και εξαγωγών αέρα μπροστά, ένα επίπεδο καπό χωρίς το χαρακτηριστικό εξόγκωμα του GT παραγωγής για το καρμπυρατέρ, η αφαίρεση των προφυλακτήρων, καθρεπτών και λαβών θυρών καθώς και η απομάκρυνση κάθε τι περιττού από το διαμέρισμα του κινητήρα και την καμπίνα επιβατών.

Χώρος μόνο για τον οδηγό: Μπαταρίες μαχητικού αεροσκάφους γεμίζουν το χώρο επιβατών

Ένα ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης καταλάμβανε το χώρο του πορτμπαγκάζ και, κάτι μοναδικό για μοντέλο GT, στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου υπήρχε μία μεγάλη αεροτομή. Τα μεγάλα φωτιστικά σώματα αφαιρέθηκαν και οι οπές που έμειναν απλά καλύφθηκαν. Ένας μεγάλος εναλλάκτης θερμότητας αντικατέστησε το σιλανσιέ του συστήματος εξαγωγής.

Μία συμβατική μπαταρία αυτοκινήτου για την τροφοδοσία των ηλεκτρονικών συστημάτων τοποθετήθηκε στο εμπρός τμήμα του διαμερίσματος του κινητήρα, όπου ηλεκτροκινητήρες αντικατέστησαν το βενζινοκινητήρα. Οι μπαταρίες κίνησης (περισσότερο συνηθισμένες σε μαχητικά αεροσκάφη), τοποθετήθηκαν σε ειδικές βάσεις, καταλαμβάνοντας όλο το χώρο δίπλα και πίσω από τον οδηγό, αφήνοντας χώρο μόνο για ένα κανονικό κάθισμα.

Πίσω από το τιμόνι του “Elektro GT”, ο Georg von Opel κατέρριψε τέσσερα νέα παγκόσμια ρεκόρ για ηλεκτροκίνητα οχήματα στις 17 Μαΐου, 1971: 

Ωστόσο, η χαμηλή ενεργειακή πυκνότητα των μπαταριών νικελίου καδμίου Ni-Cd εμπόδισαν την επίτευξη ενός νέου ρεκόρ για 100 km με σταθερή ταχύτητα 100 km/h. Το εγχείρημα σταμάτησε μετά από 44 km.

Το πρώτο BEV της Opel, το “Elektro GT” απέδειξε ότι ένα ηλεκτρικό όχημα BEV μπορούσε να συναγωνιστεί την ταχύτητα ενός σύγχρονου σπορ αυτοκινήτου. Σήμερα, μετά από 50 χρόνια εξέλιξης και καινοτομίας, ο πρώην, υψηλών επιδόσεων ‘δρομέας’ έχει μεταμορφωθεί στο Opel Corsa-e – έναν πολυτάλαντο αθλητή ικανό όχι μόνο να επιταχύνει από 0 στα 100 km/h σε 8,1 δευτερόλεπτα αλλά και να καλύπτει έως 337 km στον κύκλο WLTP1 με μία φόρτιση της μπαταρίας του ιόντων λιθίου.